Lluïsa Cunillé. Apocalipsi.

noviembre 25, 2009

Edicions Proa, 1998. 100 páginas.

Lluïsa Cunillé, Apocalipsi
Fragmentación

Cuando leí Cuatro piezas teatrales mi preferida fue Lluïsa Cunillé. Desde entonces no he parado de leer cosas acerca de ella, y todas buenas. Seguramente cuando descubrí su primer texto ya tenía una fama sólida que yo, como es habitual, desconocía.

Suelo colaborar en algunas zarzuelas haciendo papeles cómicos y en el centro dónde suelo representarlas han montado un peculiar intercambio de libros. Hay una estantería; si traes un libro te puedes llevar otro. Si no, metes un euro en una hucha y te llevas el que quieres. Así, por un euro, conseguí este apocalipsis.

Cuatro amigos se reunen por el regreso de uno de ellos. Se dirigen a cenar, pero cuando bajan en el ascensor y llegan al vestíbulo se van separando por diferentes razones. La obra empieza a seguir líneas diferentes y fragmentadas donde el espectador puede reconstruir la verdadera historia que no se cuenta.

Una dramaturgia sutil, difuminada en pinceladas, pero muy efectiva. Seguiré buscando más textos de la autora.


Extracto:[-]

Marta De res… En realitat no és res… Segurament m’ho he imaginat tot… deixem-ho estar… Oblideu tot el que he dit…

(Pausa llarga.)

Víctor Potser sí que des que has tornat anem amb més de compte amb tu… Bé, almenys jo, però és que no ho sé… des que has tornat sovint et trobo absent, lluny… no ho sé…

Eduard Sí, jo també… Però potser per aquesta mateixa raó t’hauríem d’haver fet més costat… Encara que no sé de quina manera…

(Pausa.)

Carme Jo… Bé… a mi em fan por els ascensors, ja ho sabeu… Segurament de petita em va passar alguna cosa en un ascensor, però tampoc no me’n recordo… així que no sé ben bé per què em fan por… Però bé… sóc aquí…

(Pausa. La Marta i la Carme s’abracen.)

Carme A mi també em semblava que no et trobaves a gust, però no sabia què fer…

Víctor Crec que a tots ens feia por que no fossis la mateixa… que després de tant de temps fora… bé…

Marta Potser sí que he canviat..

Eduard Això són bestieses, ningú no ha canviat… Som els mateixos de sempre…

No hay comentarios

Deja una respuesta

Tu dirección de correo electrónico no será publicada. Los campos obligatorios están marcados con *

Este sitio usa Akismet para reducir el spam. Aprende cómo se procesan los datos de tus comentarios.